N-VA vraagt meer inspanningen om leefloners terug in de samenleving te integreren

In vergelijking met vele van zijn buurgemeenten, start Scherpenheuvel-Zichem minder GPMI-trajecten op: trajecten om leefloongerechtigden uit de armoede te helpen door ze naar werk te begeleiden of taallessen aan te bieden. “Een echt sociaal beleid houdt mensen niet vast in een uitkering, maar helpt hen om terug op eigen benen te staan”, stelt Allessia Claes van N-VA Scherpenheuvel-Zichem, die het stadsbestuur hierover aan de tand voelde.

Het GPMI – wat staat voor geïndividualiseerd project voor maatschappelijke integratie – is een traject dat het OCMW aan leefloners kan aanbieden om hen uit de armoede en de uitkeringsafhankelijkheid te helpen. Dit gebeurt bijvoorbeeld door hen naar werk te begeleiden of taallessen aan te bieden.

Uit cijfers van de federale overheid blijkt dat Scherpenheuvel-Zichem zeker geen koploper is wat het aantal GPMI-trajecten betreft. Slechts voor de helft van alle leefloners werd het laatste jaar een GPMI opgestart. Dit is minder dan in de meeste buurgemeenten. In Tielt-Winge, bijvoorbeeld, is 81% van de leefloners in een GPMI betrokken.

“Een echt sociaal beleid houdt mensen niet vast in een uitkering, maar helpt hen om terug op eigen benen te staan”, benadrukt Allessia Claes, Vlaams parlementslid en fractieleider van N-VA Scherpenheuvel-Zichem.

Daarom vroeg ze het stadsbestuur of ze kunnen verantwoorden waarom aan de helft van de leefloongerechtigden geen GPMI aangeboden werd, en kunnen verduidelijken of het hier ook gaat om langdurige leefloongerechtigden. “Volgens ons moet voor elke leefloongerechtigde, en zeker voor mensen die al lang van deze uitkering leven, onderzocht worden of de opstart van een GPMI wenselijk is. Als we de kans krijgen van de kiezer, zullen we hier zeker werk van maken”, besluit Allessia Claes.